بنیانگذار اینتل در ۹۴ سالگی درگذشت
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۹۳۳۴۸
به گزارش تابناک، زومیت نوشت: گوردون مور، بنیانگذار اینتل، در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
گوردون مور، بنیانگذار اینتل، مرد پشت «قانون مور» که به نیروی محرکه سازندگان رایانه، تلفن و سایر وسایل الکترونیکی تبدیل شد، در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
به گزارش Cnet، پت گلسینگر، مدیر عامل اینتل در بیانیه‌ای گفت: مور صنعت فناوری را از طریق بینش و ویژن خود تعریف کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در سال ۱۹۶۵، مور پیش‌بینی کرد که با بهبود ساخت تراشه‌های کامپیوتری و کاهش اندازه قطعات، تعداد ترانزیستورهای روی یک تراشه هر سال دو برابر می‌شود که باعث افزایش چشمگیر عملکرد و قابلیت‌ها خواهد شد. یک دهه بعد، او گفت هر دوسال یک‌بار این اتفاق رخ می‌دهد.
«قانون مور» به هدفی برای شرکت‌های فناوری تبدیل شد و ریتمی از نوآوری را ایجاد کرد که پیشرفت را ادامه می‌داد.
ژنویو بل، انسان شناس فرهنگی اینتل، در سال ۲۰۱۵ در پنجاهمین سالگرد قانون مور به CNET گفت:
قانون مور مترونومی ایجاد کرده که به ما تصویری باورنکردنی از پیشرفت مداوم و تغییرات دائمی ارائه می‌کند.
- ژنویو بل
از آنجا که اجزای تراشه در حال حاضر بسیار کوچک شده‌اند، برخی می‌گویند قانون مور مسیر خود را طی کرده است. با این حال، بعضی دیگر معتقدند که به لطف نوآوری‌هایی مانند ساخت تراشه‌هایی که نه تنها از یک، بلکه از چندین تکه سیلیکون تشکیل شده‌اند، این روند ادامه خواهد داشت.
مور در سال ۱۹۲۹ در سانفرانسیسکو به دنیا آمد و سپس در دانشگاه ایالتی سن خوزه، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (Berkeley) و کلتک (Caltech) تحصیل کرد و در آنجا دکترای شیمی گرفت.
در سال ۱۹۶۸، مور و رابرت نویس شرکت اینتل را تأسیس کردند که به بزرگ‌ترین تولیدکننده تراشه در جهان تبدیل شد.
در سال‌های بعد، مور به سمت انجام امور بشردوستانه رفت. بنیاد گوردون و بتی مور (The Gordon and Betty Moore Foundation) که به همراه همسرش تأسیس شده، به اقدامات متمرکز بر حفظ محیط زیست، تحقیقات علمی و آموزش عالی، کمک‌های مالی اعطا می‌کند.
در سال ۱۹۹۰، مور مدال ملی فناوری را دریافت کرد و در سال ۲۰۰۲، مدال آزادی ریاست جمهوری، بالاترین افتخار غیرنظامی در ایالات متحده، به او اعطا شد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: عید نوروز سال 1402 سال مهار تورم و رشد تولید احمد سمیعی گیلانی دعای روز سوم رمضان اینتل قانون مور عید نوروز سال 1402 سال مهار تورم و رشد تولید احمد سمیعی گیلانی دعای روز سوم رمضان قانون مور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۹۳۳۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قصه درخشان کاپیتان تیم ملی 18 ساله شد
به گزارش ورزش سه، وقتی نخستین‌بار برای تیم ملی در جام ملت‌های آسیا به میدان رفت، هجده سال سن داشت. سن‌وسالی که برای همه جوان‌ها عصری در آغاز دوران فوتسالی به شمار می رود ولی او با پیراهن تیم ملی به شکوفایی رسیده و هرگز آن جامه مقدس را از تن در نیاورده. او در اولین نبرد ملی در پیروزی پرگل مقابل ترکمنستان با چهارده گل نقش داشته و یکی از گل‌ها را به ثمر رسانده. با همان تبسم همیشگی و بازیگوشی‌های کودکانه در جوانی‌اش. آن روز، برای علی‌اصغر، هم بالاترین قله بود و هم آغازی برای قصه‌های پریان گونه. داستانی به بلندای هجده سال و حتی بیشتر از آن. او نسل به نسل، فصل به فصل و از عصری به عصری دیگر ادامه می‌داد. افتخارات مفرط این سال‌ها سد راهش نشد و هرگز طعم تلخ عقده‌ی ضعیف بودن و نزول کردن را نچشید. همیشه آن بالای بالا بود. بهترینِ بهترین‌ها. بعد ها او را مردی برای همه فصول می‌خواندند و می‌گفتند علی‌اصغرحسن زاده تا چهل‌ویک سالگی در وسط ماجرا، وسط میدان و نمایش‌ها می‌ماند.
پنج قهرمانی در جام ملت‌های آسیا به معنای پرافتخارترین بازیکن این روزها. در سی وهفت سالگی نقش تعیین کننده‌ای را در نخستین قهرمانی شمسایی در نقش مربیگری تیم ملی داشت. وقتی حسن‌زاده راه می‌رفت، همه راه می‌رفتند. وقتی حسن زاده به گوشه‌ای خیره می‌شد، خیلی‌ها خیره می‌شدند. وقتی او لب به سخن گشود، همه سکوت می‌کردند. وقتی او توپی را به تور می‌چسباند، همه حیرت می‌کردند. زمانی که او خوشحالی پس از گلش را به اجرا در می‌آورد، همه دور مرد الهام‌بخش خود حلقه می‌زدند و به آغوش می‌کشیدند.
رسانه‌ها تلاش کردند حالت او را پیش از ضربه‌‌ی جادویی پنالتی‌اش به قرقیزستان را با دقت تعریف کنند. اینکه حسن‌زاده شق و رق و بدون دورخیز ایستاده و دست‌هایش را حلقه زده پایین کمرش. سپس توپ را چرخانده به کنج دروازه. حالت پای او جای دیگری را نشانه رفته، اما توپ مسیر دیگری را پیموده. بازیکنان قرقیزستان میخکوب شده‌اند و تماشاگران مات و مبهوت مانده‌اند. چرا و چگونه توپ در جای دیگر آرام گرفته و قرار بوده سوی دیگری را می‌رفته. شبیه به آبی که بر خلاف مسیر رودخانه به حرکت در آمده. یک گل استثنایی تمام عیار که تا سالیان سال به تصویر کشیده می‌شود.
واقعیت این است که کمتر ستاره‌ای را با کیفیت او شناخته‌ایم و درخشش در جام ملت‌های آسیا بازتابنده این کیفیت است. سوالاتی جلب نظر می‌کند که آیا حسن زاده تا چهل‌ویک سالگی می‌تواند به همین نمایش های خود ادامه بدهد؟ سپس به عملکرد او در جام جهانی آینده چشم خواهیم دوخت.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت